Het einde is in zicht

Hoi allemaal,

Daar ben ik eindelijk weer. Met het goede en slechte nieuws, dat het bijna tijd is om naar huis te gaan.. Zondag 20 maart is het tijd om de witte bergen te verlaten en in te ruilen voor het vlakke Nederland.. Maar voor ik hier verder om ga treuren of misschien mensen thuis er mee blij maak dat ik weer naar huis kom; zijn we natuurlijk al wat weken verder.

De laatste keer dat ik van me liet horen, was het tijd voor de carnavals vakantie en was mijn familie onderweg. Hier had ik toch wel veel zin in. Helaas moest ik deze drukke week werken, maar na het werk lekker een hapje bij paps en mams eten. Véronne ging nog mee carnavallen. En vrijdagmiddag en zaterdag konden we dan toch nog samen skiën. Gezellig dat ze er waren. En vooral leuk om te kunnen laten zien waar ik al enige tijd woon en werk, in deze mooie jaloersmakende omgeving :). 

Daarna volgt een wat rustige week met Denen en Engelse?? Help? Engels praten.. Engels heeft zich even tijdelijk verstopt.. En met Duits in je hoofd is de knop naar Engels al helemaal niet aanwezig. Uiteindelijk komt er toch wat Engels uit en weet ik de woorden weer ;p. Uitleggen in het Engels, Duits en Nederlands. Een hele riedel achter elkaar.

Tijd voor 2 drukke Krokus weken!! De eerste week echt een top groepje, waar ik redelijk hard mee kan gaan. Eindelijk weer eens wat kilometers maken. En leuke kinderen, allemaal Nederlands. Ik geloof dat van alle kinderen in de skischool er maar 2 Duits zijn. Hoezo Nederlands dorp?! En voor de verandering blijven de donderdag en vrijdag de snelste kinderen over, lekker skiën.

De tweede week zijn de kindjes wat kleiner. Maar komt eindelijk de eerste goede lading sneeuw op  1 maart! Ja het is maart en tijd voor de echte sneeuwval. Ik wilde die dag eigenlijk voor het eerst met deze kleine kids naar boven. Maar gezien de ongeprepareerde pistes en dat de sneeuw bij de kinderen tot boven de navel zal komen, blijven we toch maar even beneden. Oja 's middags ga ik het toch nog boven proberen. Tijd voor het eerste ritje met de gondel. Er passen zeker 10 kleine kinderen in en ik kan dan staan als skileraar. Dit wil ik deze keer ook doen. Maar het loopt niet helemaal soepel; ze vallen over elkaar, de een laat nog z'n ski's vallen, de ander een stok, de ander schuift niet door en blokkeert de ingang... etc etc.. dan gaat de deur dicht.. zonder juffrouw. 9 kinderen van 5/6/7 jaar alleen in de gondel. Deze gondel heeft ook nog een leuk middenstation, we moeten helemaal naar boven , maar dat weten ze nog niet.. Pff gelukkig blijven ze zitten. Nu nog het uitstappen. Probleem is dat binnen in die gondel waarschijnlijk alle ski's en stokken nog door elkaar zitten... resultaat: domino uit de gondel.. oeps , ze vallen op elkaar, ski's er op.. Gelukkig rent een andere meneer nog achter mijn ski's aan die nog in dat bakje zaten. Dit is wel eens beter gegaan. Skiën ging wel beter dan verwacht en de terug met de gondel verliep gesmeerd. Wat de juf zei was misschien toch wel allemaal handig met instappen. Toch goed gedaan deze week blijkbaar, tijdens de prijsuitreiking zie ik 2 kindjes van mij al staan met chocolade :) :). Eerder die dag nog een reep gekregen en ook €20 fooi!! Goede fooi week.

Druk op de piste betekent natuurlijk ook druk in de après-ski (hoewel de après-ski iedere week vol lijkt). Tijd voor weer eens wat feesten. 2 Weken met geregeld een bezoek aan de schirm. Lekker dansen op de tafels en de bar :). Dat is hier normaal trouwens, de tafels en banken zijn niet om op te zitten :p.

Dan is het zaterdag en kan ik gaan skiën op mijn NIEUWE SKI'S!!! Oej en wat skiën ze lekker, mijn nieuwe liefde :D!  De zaterdag vliegt weer voor bij, zo ook dus het weekend.. doei.

Zondag: nieuwe werkweek, hopelijk? De rust is wedergekeerd. Waarschijnlijk niet werk voor iedereen. Ik wil wel werken, omdat ik volgende week al vrij heb.. En het is weer tijd voor kinderland, joehoe :(. Dan maar de hele week op de zuip was het idee.. Dag 1 voorbij, we zijn kapott.. oja kinderland was toch wel zwaar. In een rustige week worden ook de 3-jarige kinderen aangenomen. Veel vallen er de eerste dag al af.. Neem die huilende kinderen maar snel weer mee naar huis :p. Uiteindelijk blijven er toch nog wat over. Ze zijn op zich allemaal wel redelijk. Alleen 1 meisje speelt graag theater, en kan alles bij elkaar huilen of besluit maar even naar mama te gaan als ze niet hier heen komt. Er achteraan, gevangen!! En mee jij!! Verder heeft ze zich nog een paar keer omgedraaid op de lopendeband :o.. 'Heerlijk kind'.

Maar gelukkig waren er nog genoeg echte lieve schatjes over. Mats , die 3 jaar is, wel de pizzapunt kan :D, super kan remmen, maar eigenlijk bochten toch overbodig vindt en liever rechtdoor gaat, haha, prima. Lieve Lotta, die altijd mooi bochtjes maakt, alleen alle tijd van de wereld neemt. Verder nog lieve, stoere Eva, die je vraagt een paard na te doen tijdens het skiën, het ook echt doet. We hebben (Danike en ik) nog gevraagd of ze met ons mee naar huis wilde. Maar dat was toch maar raar en ging toch liever met mama mee. Zo hadden we graag ook nog Mats en Lotta willen ontvoeren en mee naar huis genomen.

Dat was dan mijn officiële laatste werkweek ... :o. Nog een week skiën ?

Ik val nog 2 dagen in voor een andere skileraar en sinds vandaag heb ik echt vrij..

Ik heb vrij omdat vandaag ook pap en mam weer komen, ze komen nog even skiën en me ophalen ?? Ja echt ophalen en het namelijk al zover, zondag ga ik naar huis.

My skilife is over.. wat nu. Ja weer studeren, het echte leven gaat weer beginnen. En niet zo'n beetje ook : de coschappen beginnen. Ik moet zeggen dat ik er 'gelukkig' nog niet zo veel bij het stil gestaan. Ik schijn nog van alles te moeten te doen, achja dat komt wel. Ik zie wel hoe het loopt. Maar nu nog eerst hier de laatste dagen genieten! Even extra genieten van het skiën, nog eens goed die mooie besneeuwde bergen bewonderen, het goed in me opnemen. Het is allemaal zo vanzelfsprekend geworden.. Zo normaal dat ik als ik mijn gordijnen 's ochtends open doe, ik witte bergen zie, de deur uitstap in mijn skikleding, iedere dag die skischoenen aan. IEDERE dag skiën!! Ik heb geen dag overgeslagen, misschien niet iedere dag evenveel, maar iedere dag die schoenen aangehad en op die latten gestaan wat we schijnbaar allemaal oh zo leuk vinden en waar graag pijn voor lijden, ons lichaam op de proef stellen en ons engelengeduld testen met de nieuwe groep kinderen die elke dag weer voor de deur staat. Het natuurlijk allemaal geheel vrijwillig ;p. En ik zal het gaan missen!! I'll be back!

Servus Königsleiten