Het leven gaat door

hoi allemaal,

Sorry het is al weer meer dan een maand geleden dat ik van me heb laten horen. En whatsappen behoort ook niet tot mijn beste eigenschappen. Dus vele van jullie weten eigenlijk vrij weinig wat er zich hier allemaal heeft afgespeeld. Sorry! Maar hier dan een uitgebreid verhaal ;p.

Waar waren gebleven.. Bij oudjaarsdag. Ik heb nog een dagje lesgegeven. Na het afmelden krijgen we ons loon van de eerste twee weken. Een zeer welkom bedrag, aangezien mijn rekening echt net niet leeg was. Maar mét geld tijd voor Oud en Nieuw. Het was echt een top feestje. Lang volgehouden, waarschijnlijk dankzij ons pas late reservering van 21.30u om te gaan eten. .

1 januari. Redelijk vroeg wakker en het duurt me weer eens te lang voordat iedereen klaar is om te gaan skiën op 1 januari. Dus ga ik traditiegetrouw maar zelf op pad. Vol goede moed en zin om te gaan skiën sta ik bij het lift poortje en realiseer me... Gvd mn liftpas zit nog in mijn lespak... Aiii klassieke fout. Hele eind (op dat moment megaa eind) terug lopen.. Veels te warm. Eindelijk skiën. Niet zo heel lang. Later weer naar beneden pak wisselen voor de fakkeltocht. We moeten de laatste lift naar boven nemen en daar in een restaurant wachten tot het donker is. 2,5uur lang wachten. De een ligt bijna te slapen (ik) , de ander heeft de oplossing weer gevonden in alcohol. Om half 7 beginnen we dan met 40 mensen heeeel langzaam naar beneden te skiën. Als we bijna inzicht komen van het dorp gaan de fakkels aan, nog een klein stukje in een mooie slinger achter elkaar aan. Het zag er zeker mooi uit. We eindigen in een mooi rijtje. En er worden nog wat mooie woorden gesproken, en wat traditie getrouwe: Ski HEIL! ski HEIL! ja...

2 januari. Yes nog een dagje vrij. Het skiën was echt heerlijk vandaag. Ik kan het toch nog, haha! Zondag weer 3e weekje les. Wat voor klasje zou ik krijgen, hopelijk niet weer kinderland. Wow klasje met 3-jaar ervaring, die zag ik niet aankomen. Dat is een hele stap omhoog, haha. Nouja komt wel goed. De zondag is weer chaos, indeling , weinig zicht, verse sneeuw waar de kinderen niet mee kunnen omgaan op zo'n eerste dag weer. 10 kinderen voor mij alleen. Een hele lange mooie slinger van 7 tm 12 jarige achter mij aan. De rest van de week gaat het gelukkig allemaal een stuk beter, hebben de kinderen zeker plezier. Doen we een sneeuwballen gevecht. Juffrouw Manon: we gooien niet in het gezicht. Alleen onder de kin. Flats vol in mijn gezicht als ik dit zeg.. Ik moet nog wat sneeuw uit mijn mond spugen. De kinderen vinden het natuurlijk heerlijk. Uiteindelijk een prima weekje.

Weer een zeer kort weekend, 1 dagje. Zondag 10 jan weer tijd om te werken. We weten dat er voor een aantal geen werk zal zijn. Het wordt werk voor mij! Geen probleem. Uiteindelijk heb ik kids met 1 jaar ervaring. Weer 9 kinderen voor mij alleen om te leren skiën, te vermaken, te troosten enz. Het begint weer goed met een 'huilkind' voor mij in de ochtend. Maar als ze uiteindelijk klaar is met huilen, houdt ze maar niet op met kletsen!! Dus uiteindelijk mijn kleine schattige vriendinnetje van de week. Deze week is ook de eerst uitdaging van de sleeplift (ankerlift) met de kinderen. 1e keer valt meer als de helft er uit, maar geduld is een goede zaak. Mijn rug iets minder deze week. Mijn lieve , zeer kleine, vriendinnetje wil namelijk niet alleen in de sleeplift en gaat altijd met mij.. Met het anker net boven mijn skischoenen, doet alles pijn de volgende ochtend. Zodra ik er weer in sta samen met mijn blonde vriendinnetje weet ik waarom...

Maar tijdens dat ik deze levendige zorgeloze kindertjes aan het lesgeven ben, is ergens anders het leven op...

Oma gaat thuis in Nederland ondertussen heel erg achteruit. Ik weet dat het snel tijd is om een bezoekje te brengen aan Nederland. 

Ondertussen zoek ik de afleiding in het lesgeven. Er wordt me gevraagd of ik wel les wil geven; ja er bestaat denk ik geen betere afleiding dan deze zorgeloze kinderen. Werkelijkheid komt daarna weer. Of misschien nog niet , toch nog afleiding zoeken in de après-ski. Thuis zitten wordt er niet beter op..

Ik wist al dat de palliatieve sedatie was begonnen en was nu nog afwachten tot Oma's hart zou opgeven. 12 januari was het tijd voor Oma om heen te gaan. Je bent zo sterk geweest. Uiteindelijk was je op. Het is goed zo . Rust zacht.

Nog een dagje lesgeven en uiteindelijk 14 januari met het vliegtuig naar huis. Dit verliep heel soepel dankzij de toch echt goede verzekering.

Thuis is het tijd om afscheid te nemen. Een poging te doen het werkelijkheid te laten worden. Het was een mooi afscheid. En uiteindelijk ga ik 18 januari met zin weer terug naar Königsleiten :).

Hierna heb ik nog de rest van de dagen nog vrij. Top week. Net super veel verse sneeuw gevallen, lekker koud, met een heerlijk zonnetje. Beste week tot nu toe om vrij te hebben. Dag 1 in mn uppie geraced op de heeerlijke piste. Verder nog hier en daar met andere skiën. Een dag nog lekker snelheidsrecord verbreken als 2 gekken van de pistes af racen. Uiteindelijk als stel debielen 106 km/h gehaald. Haha wij zijn helemaal blij, euforisch, en toch wel beetje moe.

Zaterdagavond laatste avondje weekend vieren. Gezelligheid met Duco, die al aardig wat alcoholische drankjes heeft genuttigd bij de Hahnenkamm rennen. Wij vermaken ons wel met z'n tweeën en later ook met de vrienden van Duco.

Zondagochtend als ik dan weer aan het werk moet, is het iets minder.. haha. En ook weer tijd voor Kinderland. Deze week was niet de beste week op kinderland. Zondag valt 1 kind tijdens de middaglunch in slaap, wakker krijgen is nog een hele opgaven. We tillen hem op, testen zwaartekracht uit.. geen succes.. Na een tijdje toch gelukt! Deze schattige jongen (3jaar), slaapt helaas iedere dag nog wel ff op de kinderland.. Blijkbaar zo moe . 1 totaal eigenwijs kind, ze vindt het eigenlijk helemaal niet leuk. Maar een duidelijk gevalletje 'ouders die zelf willen skiën en hun kind dumpen bij de skischool', eigenlijk zielig.. maar wij moeten er toch mee dealen.. Het was 1 groot feest deze week, not.. Achja kan verder alleen maar weer beter worden. Nog een leuke spreuk van de kinderen: juffrouw wat zijn al die vlekjes op je gezicht; sproeten. Ander kind ; maar 'zomersproeten' krijg je toch alleen in de zomer, Huh? haha ja ook in de winter in de sneeuw als het zonnetje er is. 

Uiteindelijk is de week toch weer voorbij. Het is weer zaterdag!! We gaan met een aantal skiën naar Zell am Ziller!! Het was echt een topdag! Mega veel geskied. De nieuwe zwarte piste uitgeprobeerd. In eerste instantie voor 'proberen'. Jezus wat een ijs en 'omg' wat steil.. Zo steil heb ik een piste nog niet gedaan. Het is vooral rutschen ennnn bocht, rutschen, rutschen, toch nog bocht. Het laatste deel is meer dan 50%. Zo gek als we zijn doen we hem later nog een keer. Dit ging al beter, piste wat zachter. We besluiten te gaan après-skiën in Zell. Dus uiteindelijk nóg een keer deze zeer gewaagde zwarte piste. Top dag! Echt super gezellig.

Zo en na deze lange lap tekst. Als jullie het nog lezen, zijn we inmiddels aangebroken bij deze week haha. Weer tijd voor 1 jaar ervaring kids. De zondag is top! Ze blijven gewoon allemaal de eerste keer in de sleeplift staan :o. Later in de week ga ik met de kids naar boven. Tijd voor drama dag: ski's van een kind weg na de lunch... en nu; uiteindelijk hebben de ouders maar ander ski's bij het kind aan de voeten gedaan, ander jongen stokken weg (ook maar andere meegenomen), konden we eindelijk verder.. gaan we het pad af skiën. Skied er een zomaar even van het pad af, hups naar beneden. Ik snel ski's uit, spring er achter aan! Uiteindelijk niks aan de hand, ffiew, nu nog die jongen weer naar boven krijgen. Gelukkig krijg ik hulp. Ik ben helemaal kapot na deze dag. Mijn lichaam geeft tijdelijk even op.. 

Uiteindelijk had de grote zus haar ski's meegenomen... handig. Gisteren en vandaag gelukkig een betere dag. Maar nog vermoeiend met kinderen: 1 heeft er zeker adhd, 1 is altijd in zijn eigen wereld (moet ik 10 keer roepen voordat die reageert), 1 eet sneeuw maar dan ook echt heel veel en is dromerig, en dan 1 meisje wie helaas heel ver achter loopt in haar ontwikkeling. Dus psychisch is dit ook weer allemaal een uitdaging.

Maar.. uiteindelijk ben ik alweer 2 maanden in Oostenrijk en heb ik zeer naar mijn zin ;p. Lesgeven, après-skiën, gezelligheid, zelf heerlijk skiën :).

Servus!!

En lieve groetjes vanuit Königsleiten.

Tot snel! En pap, mam, véronne en Jelle tot zondag!